தமிழ் வரிசையான வள்ளுவம்

அகத்தை சொல்லா அறிவு மானிடற்கு
அழகாம் அதைசொல்பவன் ஞானியோ
ஆறு மடை திறந்ததுபோல் நல்லோரன்பு
ஆறா அவா அன்றோ
இயல்பு மாறும் அகத்தை சொல்லுதலும்
இயற்கைக்கு எதிரானதே சொல்லாதே
ஈட்டு பொருள் அனுபவி இயன்றமட்டும்
ஈட்டியது எட்டாக்கனி ஆகாது
உருகு உள் அகம் உரைக்காதே
உருகும் உன்னன்பு மேகமாகுமாம்
ஊசி போனது போல் ஆகும்பண்டம்
ஊரார்கும் பயன்படாது அறி
எழு காலையில் எண்ணிய நல்லதைசெய்ய
எமகண்டம்ராகுகுளிகைக்குள் நல்லநேரத்தில் முடித்துவிடு
ஏழு கடல் ஏழு மலை
ஏகும் தொலைவு இல்லை
ஒருங்காய் ஒற்றுமையாய் மனமாறுபாடுஇன்றி பணிசெய்
ஒன்றும் பேசவேண்டா நட்தருனத்தில்
ஓதும் அனைத்தும் உனக்காகவும் என்றறி
ஓதுவதை செவிகொடுத்து கேள்
ஒவ்ளாக்கியம் என்பதும் வள்ளுவமே படைபவனை
ஒவ்வா வார்த்தைகளால் வசையாதே
அக்தரித்து ஆசையகற்றி எல்லோரையும் நண்பனாகபாவித்து
அக்கறை கொள் அக்துஇனிதாம்
கவின்மிகு இறகாம் மயிலினது பஞ்சவர்ணக்கிளிபற்றி
கவி என்ன பாடுவானோ
காற்று புகா இடம் உண்டோ
காளி நீ அரிவையோ
கிடைப்பதை பகிர்ந்துண்டால் உன்முறை வரும்போது
கிடைக்கும் சந்தோசமே தனி
கீற்று பாளை இளநீர் தேங்காய்மரமென
கீறும்துடைப்பம் வரைதரும் தென்னைவளர்
கெட்டாள் தாசி கெடுமை செய்வாள்
கெட்ட சகவாசம் எதற்கு
கேட்டு கொடுப்பவன் முதலாளி கொடுப்பவன்
கேட்காமல் நண்பன் அவனிற்கீடுண்டோ
கையாளாகா மானிடன் வாழ்ந்து என்னபயன்
கைராசிகாரன் அருகே இருந்தும்
கொட்டிகொடுப்பவன் புனிதன் அவனுக்கென்று சான்தான்வயிறோ
கொள்ளவோன்னா சரிரமே வயிறோ
கோவலன் கண்ணகி சரித்திரம் தாசியால்
கோட்டி பிடித்து அழிந்தது
கொவ்வை செவ்வாயை நினைத்து கோவானாலும்
கொவ்வடி பிடிப்பது தீது